díses kræst

Ég er farinn að hallast að því eftir gærkvöldið að ég sé ekki gáfaður heimskingi heldur tregur heimskingi. Hafdís, skólasystir mín, hélt partí í Kópavogi í gærkvöldi og ég tók strætó á staðinn. Ég mundi reyndar ekkert hvar hún á heima, nema að ég vissi að það var norðaustantil í Kópavoginum, í blokk.

Ég fór með strætó svona c.a. á staðinn og svo var ég með heimilisfangið í símanum og gat þá líka hringt í hana ef ég fyndi ekki götuna, því ég var nottla með símann á mér .. nei bíddu :-o ég var ekki með hann á mér *#%+*/$!!!

hálfviti!

man nottla engin símanúmer, ekki götuheitið, er ekki á bíl - just wandering round kópavogur. Ekkert internet, enginn sími, bara me against the bay.
Ég byrjaði þá bara að þræða blokkirnar og lesa hver ætti heima í þeim.. gerði þetta í ca. klst.

Þá heyrði ég hlátur út á götu sem ég kannaðist við - (dýrðlegur hlátur) - og hljóp á hljóðið og inn í ylinn - langaði samt að kyrkja mig fyrir heimskuna..