6.2.05

til hjálpar lesblindum III

jæja x has done it again! mér finnst viðeigandi að setja fram vísur til hjálpar lesblindum af því tilefni.

Nú segir frá tveimur einmanna prestum, séra Snæ og séra Sæ, sem létta hvor öðrum lífið í sínum litlu sóknum í kumbaldanum á Vestfjörðum.

(ath! til flækingar er séra hér stundum notað sem nafnorð)

pínu flækja en ætti að vera auðlesið í fyrstu tilraun, annars þarf skerpingu!

Sérstakir Sérar:

Séra Sær sér séra Snæ
oft sækja sér sæg af fisk úr sæ.
Er sér hann sérann skera hann fer hann og ber hann,
fiskinn heim fyrir séra Snæ.

Svo fá sérar sér í glas!
sérrítár, sér í tá, sér sérar elska að fá.
Já hellt er í og aftur í og enn á ný. Í fyllerí æ fullt er í
glösum sérum (er enginn sér um) hjá.

Ef þeir drekka of mikið, einmanna greyin, er sjón að sjá!

Þó pínu pína píni pínu sérana
þeir brosa bara og haldast í hendur.
Þvílík sjón að sjá en bara verst að enginn sér hana.
Er drukknum sérum blý blý stendur.

Ef fólkið sæi á milli þeirra bibba þeirra rísa,
sæi Sæ strjúka Snæ og Snæ sjúga Sæ!
Biblíubibbar yrðu nefndir bibbavibbar
og báðum bibbalingum yrði varpað út í snæ.


vibbi=viðbjóður
lesist hægt og virðulega með votti af hæðni í röddinni. Gjarnan með "Nú er frost á fróni" spilað lágt í bakgrunni